Чорна рілля ізорана – Negro campo (arable) labrado

Esta canción folclórica de kozakos, que se volvió muy conocida tras ser incluida en el repertorio musical de la película de Boris Ivchenko «Пропала грамота» – La carta perdida (enlace al artículo).

Luego de esto se le realizaron variaciones y, en particular, fue cantada por Василь Жданкін – Vasyl Zhdankin en 1989, ganador del gran festival de música “Chervona Ruta” in Chernivtsi.

Luego fue incluida también en el repertorio del grupo de Lviv “Arnika” (arreglada por Victor Morozov) y también es una de las faviritas del gran kobzar y bandurista Eduard Drach (enlace).

En versión rock es interpretada por el grupo «Вій» – (Pestaña) y también por «Полинове Поле» (Campo de ajenjo).

Texto original y traducido

Чорна рілля ізорана, гей, гей!
Чорна рілля ізорана
І кулями засіяна, гей, гей!
І кулями засіяна.

Negro campo labrado, hey, hey!
Negro campo labrado
Y sembrado de balas, hey, hey!
Y sembrado de balas.

Білим тілом зволочена, гей, гей!
Білим тілом зволочена
І кров’ю сполощена, гей, гей!
І кров’ю сполощена.

Con blancos cuerpos allanado, hey, hey!
Con blancos cuerpos allanado
Y con sangre lavado, hey, hey!
Y con sangre es lavado

Вітер віє по долині, гей, гей!
Вітер віє по долині,
Лежить жовнір на могилі, гей, гей!
Лежить жовнір на могилі.

El viento golpea en el valle, hey, hey!
El viento golpea en el valel,
Yace un soldado en la tumba, hey, hey!
Yace un soldado en la tumba.

Ані тата, ані мами, гей, гей!
Ані тата, ані мами,
Ані труни, ані ями, гей, гей!
Ані труни, ані ями.

No viene ni papá, ni mamá, hey, hey!
No viene ni papá, ni mamá,
No hay ataúd ni fosa, hey, hey!
No hay ataúd ni fosa.

А нікому задзвонити, гей, гей!
А нікому задзвонити,
Китайкою личко вкрити, гей, гей!
Китайкою личко вкрити.

Y no hay quien toque las campanas, hey, hey!
Y no hay quien toque las campanas
Ni quien cubrirle el rostro con seda , hey, hey!
Ni quien cubrirle el rostro con seda.